Όλα τα άρθρα του/της άνεργοι

Παρεμβάσεις διαμαρτυρίας στο Μαραθώνιο και στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα για την υποκρισία του Ανδρέα Κουρή να τρέξει “για τον πόνο του άλλου”

ΓΧΣ διαμαρτυριαΕνάντια στην υποκρισία και τη διπροσωπία του Ανδρέα Κουρή που πρόβαλλε τη συμμετοχή της ομάδας του MADστον Κλασσικό Μαραθώνιο της Αθήνας με την ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα με κεντρικό σύνθημα «Τρέχουμε μαζί για τον πόνο του άλλου», αλλά και καταγγέλλοντας την «πλάτη» που του έβαλε η διοίκηση του ελληνικού τμήματος της μη κυβερνητικής οργάνωσης δηλώνοντας αναρμοδιότητα για το ζήτημα και νίπτοντας τα χέρια της ως Πόντιος Πιλάτος, πραγματοποιήσαμε δυο παρεμβάσεις μέσα στο τριήμερο που πέρασε με τη συμμετοχή αλληλέγγυων.
Την Κυριακή 10 Νοεμβρίου βρεθήκαμε με δύο πανό, τρικάκια και  μοίρασμα της σχετικής καταγγελίας  μπροστά στα Προπύλαια στην οδό Πανεπιστημίου απ’ όπου πέρασαν οι δρομείς των 5 και 10 χιλιομέτρων. «Κουρή δώσε μας τώρα αυτά που μας χρωστάς, να φαίνεσαι φιλάνθρωπος στο Μαραθώνιο πας», «Κουρή είναι ξεφτίλα, ξεφτίλα και ντροπή, χρωστάς σε εργαζόμενους σε λεν κι ανθρωπιστή», «Το MADέχεις βιτρίνα, κάνεις τον καναλάρχη με τα δικά μας τα λεφτά με τη δική μας πλάτη» ήταν μερικά από τα συνθήματα που φωνάχτηκαν. Η παρέμβασή μας βρήκε θετική ανταπόκριση από αρκετούς δρομείς που συμμετείχαν, που ξέσπαγαν σε χειροκροτήματα, αντίθετα από την αμηχανία που εκδηλωνόταν από εκείνους που φορούσαν τα κόκκινα μπλουζάκια της ομάδας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στα οποία είχε προστεθεί και το λογότυπο του MAD.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτός ο Μαραθώνιος ήταν διαφορετικός από τους προηγούμενους, αφού, εκτός  της παρέμβασης των απολυμένων των Metropolis, πραγματοποιήθηκαν ακόμη δυο παρεμβάσεις  από εργαζόμενους. Η μία από τα σωματεία των εργαζομένων σε WIND & VODAFONE στους θεατές έξω από το Παναθηναϊκό Στάδιο (Καλλιμάρμαρο) και η άλλη από εργαζόμενους της ΕΡΤ και στα δύο ρεύματα της Μεσογείων μπροστά στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής.
Όμως, και παρ’ όλες τις ατελείωτες ώρες ρεπορτάζ για το Μαραθώνιο που έδωσαν απλόχερα όλα τα μέσα ενημέρωσης με συνεντεύξεις διαφόρων «μαϊντανών» της showbiz και την απροκάλυπτη προβολή των χορηγών, καμιά από τις τρεις παρεμβάσεις των εργαζόμενων δεν έτυχε προβολής, προφανώς για να μη χαλάσει ο… χορός των χορηγών.

Την Παρασκευή, 8 Νοέμβρη, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση διαμαρτυρίας και έξω από τα Γραφεία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, όπου και επιδώσαμε γραπτώς το ακόλουθο ψήφισμα:

Ο Ανδρέας Κουρής «τρέχει για τον πόνο του άλλου» (!) με τη… φανέλα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα

Ανακοίνωση των απολυμένων εργαζόμενων του metropolis και κάλεσμα σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία των Γιατρών χωρίς σύνορα (Μιχαλακοπούλου και Ξενίας) την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου, στις 3:30 μ.μ.

Συμπληρώνονται σχεδόν δυο χρόνια από τότε που εμείς, οι απολυμένοι/ες των καταστημάτων Metropolis, αποφασίσαμε να συσπειρωθούμε προκειμένου να διεκδικήσουμε από τον γνωστό (και μη εξαιρετέο) μεγαλοεπιχειρηματία Ανδρέα Κουρή τους μισθούς 4,5 μηνών και τις αποζημιώσεις που μας οφείλει, από τότε που οδήγησε την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis στη διάλυση και, τελικά, στη συντριβή.

Το ποιος είναι ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής είναι λίγο-πολύ γνωστό. Ιδιοκτήτης του ομίλου εταιρειών MAD που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με καλές δημόσιες σχέσεις και καλή πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης, που εκμεταλλεύεται άγρια τους εργαζόμενούς του, εγκαθιδρύοντας κατά βούληση εργασιακές σχέσεις απλήρωτης εργασίας. Η ιδανική συνταγή, δηλαδή, για έναν σύγχρονο επιχειρηματία.

Τα τελευταίο το βιώσαμε κι εμείς στο πετσί μας, όταν πριν από 3 χρόνια ο Ανδρέας Κουρής εξαγόρασε την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis. Σε αυτό το διάστημα, στα πλαίσια μιας πρωτότυπης επιχειρηματικής κίνησης, κατάφερε να κλείσει 13 καταστήματα, να βάλει την επιχείρηση στο άρθρο 99 και να απολύσει 180 εργαζόμενους. Σχεδόν στους μισούς από αυτούς αρνείται μέχρι και σήμερα να καταβάλει δεδουλευμένα και αποζημιώσεις, με το σύνολο των οφειλόμενων να ξεπερνάει τα 600.000 ευρώ.

Εδώ κι ενάμιση χρόνο, ο Ανδρέας Κουρής, ενώ ισχυρίζεται ότι δεν έχει χρήματα να πληρώσει αυτά που οφείλει στους απολυμένους των Metropolis, ζει χλιδάτη ζωή και επιδίδεται σε πανάκριβα extreme sports. Πριν λίγους μήνες, άλλωστε, «κατάφερε» να βρει σε μία μέρα 100.000 ευρώ για να πληρώσει την εγγύηση της αποφυλάκισής του, έπειτα από τη σύλληψή του για χρέη περίπου 1,4 εκατ. ευρώ της εταιρείας Metropolis προς το Δημόσιο.

Συνέχεια ανάγνωσης Ο Ανδρέας Κουρής «τρέχει για τον πόνο του άλλου» (!) με τη… φανέλα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα

Λένε «ωφελούμενοι» – εννοούν σύγχρονοι σκλάβοι

SYNEKOXκείμενο της Συνέλευσης ανέργων/εργαζομένων στην «κοινωφελή εργασία» και στα προγράμματα ΟΑΕΔ/ ΕΣΠΑ για την εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στις 20 Νοεμβρίου στην ΑΣΟΕΕ

«Προγράμματα κοινωφελούς εργασίας», «ωφελούμενοι άνεργοι», «voucher»/«επιταγές εισόδου στην αγορά εργασίας για άνεργους νέους ως 29 ετών», «επιταγές επανένταξης», ημερομίσθιο 19,6 την ημέρα, 17,1 για όσους είναι κάτω των 25, όχι πάνω από 490 το μήνα.

Σκόρπιες λέξεις που συγκροτούν ένα εχθρικό τοπίο και έχουν μπει το τελευταίο 1,5 χρόνο στο καθημερινό λεξιλόγιο όσων ανέργων ψάχνουμε εναγωνίως ένα εισόδημα μέσα από τα προγράμματα «καταπολέμησης της ανεργίας» του ΟΑΕΔ. Η οργουελική γλώσσα αυτών των προγραμμάτων προσπαθεί να κρύψει την

ασφυκτική πραγματικότητα εργασιακής εκμετάλλευσης που υπομένουμε. Δε μας λένε ότι τα «προγράμματα κοινωφελούς εργασίας» αποτελούν ακραία νεοφιλελεύθερα μέτρα που εφαρμόστηκαν για παράδειγμα πρώτη φορά στην «αναπτυγμένη Δύση» ως μέτρα εξαγοράς της ποινής φυλάκισης για μικροπαραβάτες. Στην Ελλάδα του 2013 μπορεί να μην αφορούν ακόμα παραβάτες του νόμου, αλλά -καθόλου τυχαία- η όλη φιλοσοφία που διέπει οποιοδήποτε χρηματοδοτούμενο από το ΕΣΠΑ πρόγραμμα το οποίο αναφέρεται σε «ωφελούμενους άνεργους», είναι ότι αυτοί είναι υπεύθυνοι για τη

ν κατάσταση της ανεργίας τους και όχι τα μνημόνια και η κρίση του συστήματος και άρα, η εργασία που τους παρέχεται έχει ως σκοπό «να τους βοηθήσει να επανέλθουν στην αγορά εργασίας».

Η αρχή έγινε πέρυσι με τα 5μηνα «προγράμματα κοινωφελούς εργασίας» μέσω ενοικίασης ανέργων από ΜΚΟ και ΙΝΕ-ΓΣΕΕ σε δήμους, νοσοκομεία, περιφέρειες κ.α., όποτε 57.000 «ωφελούμενοι» πληρώθηκαν μετά από αρκετούς μήνες καθυστέρηση (και ύστερα από μαζικές

κινητοποιήσεις) τα περισσότερα εκ των δεδουλευμένων των 625 ευρώ τον μήνα (σε πολλές περιπτώσεις χρωστάνε ακόμα ένα ποσό 200-300 ευρώ). Ίδια και ακόμα χειρότερη η κατάσταση στα μέχρι 7 μήνες «κοινωφελή» στο τομέα του πολιτισμού, όπου υπάρχουν «ωφελούμενοι» που δουλεύουν απλήρωτοι κοντά 4 μήνες. Το φθινόπωρο του 2013 το σκλαβοπάζαρο της «κοινωφελούς εργασίας» συνεχίζεται αυτή τη φορά χωρίς τη διαμεσολάβηση των ΜΚΟ, αλλά με τις μηνιαίες αποδοχές που προβλέπονται για 50.000 άνεργους να έχουν πέσει στα 490 ευρώ τον μήνα, 427 για τους κάτω των 25 ετών. Το νέο καθεστώς φθηνής εργασίας που κάλυψε τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες των –υποβαθμισμένων λόγω των εφαρμοζόμενων πολιτικών των απολύσεων και της ιδιωτικοποίησης κάθε δημόσιου αγαθού- δημόσιων υπηρεσιών πανελλαδικά, θεωρήθηκε τόσο πετυχημένο ώστε φέτος εξαπλώνεται σε σχολεία, ΚΕΠ, ασφαλιστικά ταμεία, δικαστήρια και την Εκκλησία της Ελλάδος! Από το σύγχρονο δουλεμπόριο δε θα μπορούσε να μείνει απ’ έξω ο ιδιωτικός τομέας, ο οποίος τροφοδοτήθηκε επίσης με τζάμπα εργασία για τα αφεντικά μέσω της «επιταγής επανένταξης στην αγορά εργασίας» (2χρονα προγράμματα για επιδοτούμενους ανέργους) και κυρίως της «επιταγής εισόδου στην αγορά εργασίας» 35.000 άνεργων νέων έως 29 ετών, που εργάζονται με τη μορφή «πρακτικής άσκησης» εδώ και μήνες απλήρωτοι (η πληρωμή προβλέπεται πολλούς μήνες μετά τη λήξη του 5μηνου, ενώ σε πολλούς δεν έχει δοθεί ούτε το ποσό που δικαιούνται από την παρακολούθηση του σεμιναρίου κατάρτισης).

Κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω προγραμμάτων είναι η μέσω του ΟΑΕΔ ενοικίαση των ανέργων ως φθηνό εργατικό δυναμικό σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού/δημοσίου τομέα, με αντάλλαγμα την παροχή ενός επιδόματος πείνας που αντιστοιχεί στο προ κρίσης επίδομα ανεργίας. Έτσι, οι εργαζόμενοι μετατρέπονται σε «ωφελούμενους ανέργους», «γυμνούς» από εργασιακά δικαιώματα (άδειες, δώρα, επιδόματα, συνδικαλιστικά δικαιώματα) και ο μισθός μετατρέπεται σε μη τακτικά καταβαλλόμενο «επίδομα εργασίας» που αντικαθιστά το απαρχαιωμένο και κατακρεουργημένο επίδομα ανεργίας. Με άλλα λόγια, τα αφεντικά μας λένε ότι για «τιμωρία» που είμαστε άνεργοι πρέπει να δουλεύουμε για μεγάλο διάστημα απλήρωτοι και να τους λέμε και ευχαριστώ που κάποια στιγμή μας δίνουν και 400 ευρώ για να μη λιμοκτονήσουμε! «Η εργασία απελευθερώνει», όπως έλεγε και η επιγραφή έξω από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί.

ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ ΚΕΦΑΛΙ! ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑ ΔΟΥΛΟΙ!

Συνέχεια ανάγνωσης Λένε «ωφελούμενοι» – εννοούν σύγχρονοι σκλάβοι