Είμαι άνεργη μέλος της συλλογικότητας των απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis, που εδώ και τρία χρόνια παλεύουμε στο δρόμο και στα δικαστήρια διεκδικώντας τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις μας από τον πρώην εργοδότη μας Ανδρέα Κουρή που μας πέταξε στο δρόμο.

Το πρωί της Τετάρτης 3/12 με τα βιογραφικά μου στην τσάντα, ψάχνοντας απεγνωσμένα για δουλειά, πήγα στην οδό Αχαρνών για να αφήσω το βιογραφικό σημείωμα μου σε Super market της περιοχής. Στην συνέχεια επιβιβάστηκα σε λεωφορείο προκειμένου να πάω στο κέντρο της Αθήνας με σκοπό την συνέχεια του δύσκολου αγώνα ευρέσεως εργασίας. Επειδή όμως δεν έφτανε η αγωνία μου, η απελπισία μου, αλλά και η αφραγκία μου, έπεσα επάνω στον πιο απάνθρωπο ελεγκτή. Κατά την διάρκεια του ελέγχου του είπα πως είμαι άνεργη και για απόδειξη αυτού, του έδειξα την κάρτα ανεργίας μου, την οποία κατευθείαν χρησιμοποίησε ξεκινώντας να γράφει το πρόστιμο. Άρχισα να τον παρακαλώ να μου επιστρέψει την κάρτα μου και κλαίγοντας του εξήγησα πως είμαι άνεργη, απολυμένη χωρίς δεδουλευμένα και αποζημίωση, μητέρα δύο παιδιών. Του έδειξα τα βιογραφικά που είχα στην τσάντα μου αλλά και το πορτοφόλι μου, το οποίο δεν είχε μέσα ούτε ένα ευρώ. Το μόνο που μου απάντησε ήταν πως αυτός κάνει μόνο την δουλειά του και πως αν θέλω να πάω στη οδό Μεταξά 15 στην πλατεία Βικτωρίας για να πω τα παράπονά μου. Κατέβηκα κλαίγοντας και όταν πήγα εκεί που με έστειλε, ο διευθυντής του ΟΑΣΑ δήλωσε αναρμόδιος για την διαγραφή προστίμου. Μάλιστα κάλεσε στο τηλέφωνο τον ελεγκτή για να τον επιπλήξει για την ταλαιπωρία μου, αφού η αρμόδια υπηρεσία ΟΣΥ βρίσκεται στον Ρέντη και στην συνέχεια μου έδωσε ο ίδιος εισιτήριο για να πάω. Μετά από όλα αυτά δεν είχα κανένα ψυχικό απόθεμα για να πάω σε άλλη μια υπηρεσία και χρησιμοποίησα το εισιτήριο για να επιστρέψω σπίτι μου.

Καταγγέλλω άκαμπτους και ανάλγητους ελεγκτές χωρίς ψήγμα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Το “κάνω την δουλειά μου” δεν τους δίνει κανένα ελαφρυντικό ούτε άλλοθι. Το “κάνω την δουλειά μου” δηλώνει μόνο αδιαφορία, ατομικισμό και απανθρωπιά. Το “κάνω την δουλειά μου” δεν σημαίνει ότι αδιαφορώ για τους συνανθρώπους μου. Κράτος και πάσης φύσεως αφεντικά καννιβαλίζουν σε βάρος των εκατομμυρίων ανέργων και μη. Σε αυτό τον νέο κόσμο γεμάτο καταπιεστές και εκμεταλλευτές ήρθαν να προστεθούν και οι ελεγκτές. Καλό θα ήταν να εκτός “από την δουλειά σας” να κοιτάξετε και λίγο γύρω σας. Ούτε ο εργαζόμενος αλλά πολύ περισσότερο ο άνεργος δεν έχει την δυνατότητα να πληρώσει ένα τόσο ακριβό εισιτήριο. Η δωρεάν και ελεύθερη μετακίνηση των ανέργων είναι δικαίωμα και όχι χάρη.

M.K

Την Τρίτη 21/10 και ώρα 10:10 πραγματοποιήθηκε έλεγχος εισιτηρίων στο λεωφορείο Β5 στη στάση Πεδίον του Άρεως. Όσοι ελέγχονταν προωθούνταν προς τα μπρος και οι πίσω πόρτες έμεναν κλειστές. Στο πίσω μέρος του λεωφορείου έμειναν όσοι δεν είχαν εισιτήριο, στη μεγάλη πλειοψηφία μετανάστες.

Ο ελεγκτής δίνει την εντολή να ανοίξουν οι τρεις πρώτες πόρτες και αποκλείει με το σώμα του τους επιβάτες στην τελευταία, που παραμένει κλειστή. Μία κοπέλα, ενεργό μέλος της ανοιχτής συνέλευσης κατοίκων Αγίας Παρασκευής, αρχίζει να διαπραγματεύεται την έξοδό τους από το όχημα που τους απαγορεύεται με το πρόσχημα ότι θα έρθει περιπολικό σύντομα. Η κοπέλα απευθύνεται στους υπόλοιπους επιβάτες τονίζοντας μεγαλόφωνα ότι ο ελεγκτής τους κρατάει παράνομα, χωρίς όμως να βρει ανταπόκριση, και η αντιπαράθεση εντείνεται με σωματικούς πλέον όρους. Ο ελεγκτής διατάζει το κλείσιμο των θυρών και βάζει το σώμα του μπροστά. Η επιβάτης καταφέρνει να φτάσει στη πόρτα και παραμένει εκεί ώστε και οι υπόλοιποι να καταφέρουν να διαφύγουν. Καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής της εκεί και μέχρι να κατέβει και ο τελευταίος, ο ελεγκτής την κλωτσάει επαναλαμβανόμενα στο σώμα. Ακόμα και σε αυτό το σημείο δεν υπάρχουν αντιδράσεις από το επιβατικό κοινό.

Εν τέλει όλοι οι εγκλωβισμένοι επιβάτες διαφεύγουν χωρίς να τους κοπεί πρόστιμο.

Δεν ανεχόμαστε τον τραμπουκισμό των ελεγκτών
Καταγγέλλουμε την συνενοχή των οδηγών
…και όσον αφορά την απάθεια των συνεπιβατών
Η σιωπή είναι συνενοχή και σύμπραξη
Δε θα συμβιβαστούμε με τη τρομοκρατία σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.

Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγ Παρασκευής

 * Την Πέμπτη 23/10 η Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγ Παρασκευής προχώρησε σε παρέμβαση με μοίρασμα κειμένων στην αφετερία του Β5 (κεντρική πλατεία Αγ Παρασκευής) και αποκλεισμό  ακυρωτικών μηχανημάτων σε λεοφωρείο.

Γιατί έχω την εντύπωση ότι ψεύδονται όσοι κάνουν λόγο για κράτος δικαίου; Θεωρούσα μέχρι σήμερα ότι ζω σε μία χώρα όχι ονειρικά οργανωμένη αλλά τουλάχιστον ότι υπάρχουν νόμοι, σχετικά δίκαιοι που στοχεύουν στην εύρυθμη λειτουργία του τόπου αυτού και όταν καταπατάται το δίκαιο μπορείς, αν όχι να το βρεις, να το διεκδικήσεις. Ίσως είχε δίκιο ο ελεγκτής που μου απέδωσε το χαρακτηρισμό «Ηλίθια».
Ναι, τώρα αποδίδω κι εγώ στον εαυτό μου αυτό το χαρακτηρισμό, γιατί ζούσα εκτός τόπου και χρόνου. Δεν είχα βρεθεί ποτέ αντιμέτωπη με την τόση άμεση αδικία και τη βία. Στην οικογένεια μου, πάντα λύνουμε το όποιο πρόβλημα υπάρχει με το διάλογο, με τη συζήτηση, γιατί όπως λέει και ο πατέρας μου «Για όλα υπάρχει λύση». Έτσι, ποτέ δεν έφαγα ούτε χαστούκι, ούτε για το πιο μεγάλο λάθος μου, αλλά με τις συμβουλές καταλάβαινα το άδικο μου και διόρθωνα τα λάθη μου…Κι έρχεται ένας ξένος, ένας ελεγκτής εισιτηρίων να με χαστουκίσει για το λάθος μου ότι τελείωσα μία σχολή, η οποία δεν έχει άμεση επαγγελματική αποκατάσταση κι έτσι όντας άνεργη δεν είχα να αγοράσω το εισιτήριο των 0,60ευρώ. Πραγματικά αναγνωρίζω το λάθος μου ότι δεν γεννήθηκα σε μία πλούσια οικογένεια, αλλά σε μία αγροτική οικογένεια που με τον κόπο και τον ιδρώτα τους με σπούδαζαν τέσσερα χρόνια, αλλά δεν έχουν πια τη δυνατότητα να με χορηγούν. Είναι μεγάλο το φταίξιμο, ομολογουμένως…. Συνέχεια ανάγνωσης Ελεγκτής χαστούκισε άνεργη επειδή… δεν είχε εισιτήριο →