Μικρός Οδηγός Δικαιωμάτων Ανέργων που μοιράζεται στους ΟΑΕΔ από τη συνέλευση μας.
Κάντε κλικ εδώ για να τον κατεβάσετε σε pdf ή κάντε τον αντιγραφή από την σελίδα πάνω για να τον χρησιμοποιήσετε όπως νομίζετε
Αρχείο κατηγορίας ανακοινώσεις/υλικό της συλλογικότητας μας
Άνεργοι και Εργαζόμενοι δεν θα πληρώσουμε την κρίση τους
προκύρηξη που μοιράστηκε μαζικά στους εργασιακούς χώρους των βιβλιοϋπάλληλων του κέντρου της αθήνας και στην έκθεση βιβλίου στο Πεδίο του Άρεως
ΑΝΕΡΓΟΙ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ . ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 15 ΜΑΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
Αν καλούμε και εμείς για την απεργία στις 15 Μαΐου, δεν είναι μόνο γιατί ως άνεργοι είμαστε κομμάτι της εργατικής τάξης και των αγώνων της και έτσι αλληλέγγυοι με τους συνάδελφους βιβλιοϋπάλληλους στην απεργία για την υπογραφή κλαδικής σύμβασης, αλλά και γιατί με την υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων και την προώθηση των ατομικών συμβάσεων, θεωρούμε ότι θιγόμαστε και εμείς άμεσα.
Ως γνωστόν το επίδομα ανεργίας υπολογίζεται με βάση το ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη.
Η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και η απροσδιοριστία πλέον του βασικού μισθού αφού αυτός πια ανεβοκατεβαίνει σύμφωνα με τις ορέξεις της εκάστοτε κυβέρνησης και των εργοδοτών αφήνει απροσδιόριστο όχι μόνο το ύψος του ποσού του ταμείου ανεργίας αλλά αβέβαιη ακόμα και την ίδια την επιδότηση.
Η πρόσφατη ετσιθελική πραξικοπηματική μείωση κατά 22% του κατώτατου ορίου της πάλαι ποτέ «εθνικής συλλογικής σύμβασης», συμπαρέσυρε αυτόματα και το ταμείο ανεργίας από 460 σε 360 ευρώ. Ακολούθησαν αυτόματα τα επιδόματα του ΟΑΕΔ όπως: τα εποχικά, το ειδικό βοήθημα μετά τη λήξη της τακτικής επιδότησης ανεργίας, το επίδομα για τους αποφυλακιζόμενους, το επίδομα επίσχεσης – διακοπής εργασιών και το επίδομα μητρότητας.
‘Eρχονται όμως και χειρότερα, όπως μας προετοιμάζουν εδώ και καιρό τα ΜΜΕ, με την περαιτέρω μείωση του κατώτατου ορίου της «εθνικής σύμβασης», την κατάργηση της αποζημίωσης απόλυσης, την μείωση της κανονικής άδειας, την κατάργηση του αφορολόγητου ορίου των 5.000 ευρώ. Και το βαρέλι δεν έχει πάτο…
Αν παλιότερα μπορούσαμε με μια απλή προσφυγή στο σωματείο, τα δικαστήρια και την επιθεώρηση εργασίας να διαφυλάξουμε τα όποια κεκτημένα, με την κατάργηση της εργατικής νομοθεσίας και την άμεση συνεργία των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ σε αυτό, τι μπορούμε να κάνουμε;
Η υποχωρητικότητα απέναντι στην εργοδοσία και την τρομοκρατία τους στο χώρο δουλειάς, δεν διασφαλίζει ούτε τους μισθούς, ούτε τη θέση του εργαζόμενου μέσα στο μαγαζί, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να ανοίγει την όρεξη των αφεντικών. Αν στον ιδιωτικό τομέα πριν το μνημόνιο δεν υπήρχε σταθερότητα στην εργασία, τι είδους εξασφάλιση υπάρχει μετά το μνημόνιο, τη στιγμή που ακόμα και η μονιμότητα στον δημόσιο τομέα έχει αρθεί;
Η σύγκρουση με την εργοδοσία είναι μονόδρομος, γιατί οι ίδιοι οι εργοδότες έχουν αποφασίσει εδώ και καιρό να έρθουν σε άμεση σύγκρουση με τους εργαζόμενους.
Είναι απαραίτητο όσο ποτέ άλλοτε να τεθούν οι βάσεις για μια νικηφόρα εργατική αντίσταση με σχέδιο και οργάνωση, η οποία θα προκύψει μόνο μέσα από την οργάνωση των ίδιων των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Συγκροτούμε εργατικές ομάδες και εργατικές συνελεύσεις στους εργασιακούς χώρους, οργανωνόμαστε στα σωματεία μας, συγκροτούμε καινούρια επιβάλλοντας την εργατική άμεση δημοκρατία.
Η οργάνωση και αντίσταση στους χώρους δουλειάς είναι ο μοναδικός όρος ύπαρξης ενός εργατικού κινήματος την εποχή των μνημονίων, της κατάργησης της εργατικής νομοθεσίας και των συλλογικών συμβάσεων. Ενός κινήματος που αν θέλει να έχει νίκες, πρέπει πλέον να είναι συνολικά αντιθεσμικό.
Συνάδελφοι, μην αυταπατάστε ότι μπορείτε να τη βολέψετε χωρίς να έρθετε σε σύγκρουση με το αφεντικό και ότι αν απολυθείτε θα βρείτε κάπου δουλειά.
Όπως δεν βρήκαν δουλειά οι απολυμένοι συνάδελφοι στα «ελληνικά γράμματα», όπως δεν βρήκαν δουλειά οι εκατοντάδες χιλιάδες απολυμένοι εργαζόμενοι, όπως δεν βρήκαμε ούτε εμείς που σας μοιράζουμε αυτή την ανακοίνωση, δεν θα βρείτε ούτε εσείς…
Ως άνεργοι δεν επιλέξαμε να απολυθούμε. Ως εργαζόμενοι δεν επιλέξαμε να δουλεύουμε σπαταλώντας άδικα το χρόνο μας , για ένα πενιχρό μεροκάματο. Η μόνη επιλογή που μπορούμε να κάνουμε είναι η εναντίωση μας σε ότι μας καταθλίβει και μας εξαθλιώνει . Είναι η οργάνωση και η αντίσταση στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και στους δρόμους ενάντια σε αφεντικά και κράτος.
‘Όλοι στην Κλαδική Απεργία την Τρίτη 15 Μαΐου του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής.
Απεργιακή Συγκέντρωση Σόλωνος και Ασκληπιού 10.30 π.μ
Άνεργοι – Άνεργες από τις γειτονιές της Αθήνας
https://anergoigeitonion.espivblogs.net
email: anergoi_geitonies@espiv.net
Ενάντια στην ανεργία και την επισφάλεια, μαχητικό κίνημα ανέργων τώρα!
Κείμενο που μοιράστηκε στη συνάντηση των συνελεύσεων γειτονιάς στην Πάντειο, σε εκδηλώσεις και στη διαδήλωση για την εργατική πρωτομαγιά στο Μουσείο
Μέσα στην περίοδο της κρίσης η φύση της ανεργίας έχει αλλάξει ριζικά. Δεν πρόκειται για ένα προσωρινό διάλειμμα μεταξύ δύο δουλειών, μια κακοτυχία ή το αποτέλεσμα της τεμπελιάς των νέων ανθρώπων. Τα χαρακτηριστικά που έχει πάρει, ο τεράστιος αριθμός των ανέργων που όλο και μεγαλώνει και η μεγάλη χρονική διάρκεια που είναι κάποια/ος άνεργη/ος, μας επιτρέπουν να πούμε πως αν τα τελευταία 30 χρόνια η νόρμα ήταν η σταθερή 8ωρη/5ήμερη εργασία και οι άνεργοι/ες μια παράπλευρη απώλεια, σήμερα τα πράγματα έχουν αντιστραφεί.
Ανεργία και εργασία γίνονται ένα συνεχές, με την περίοδο της ανεργίας να αποκτά όλο και πιο μόνιμα χαρακτηριστικά και να διανθίζεται με ευκαιριακές, κακοπληρωμένες, ανασφάλιστες δουλειές.
Το κομμάτι της εγχώριας εργατικής τάξης που πρώτα και περισσότερο από όλους έχει υποστεί όλα τα παραπάνω,(με τη συνοδεία πάντα της κρατικής και παρακρατικής καταστολής) φυσικά είναι οι μετανάστες/τριες.
H αναπόληση της προηγούμενης κατάστασης και προσκόλληση στα αντίστοιχα αιτήματα (5μερο/8ωρο, 1400 για όλο το λαό) δεν μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη ενός ριζοσπαστικού κινήματος που να απαντάει στα σημερινά ζητήματα που μας θέτει η ανεργία και η επισφάλεια.
Παραπέρα, δεν αντιλαμβανόμαστε το να δουλεύουμε μέχρι να πεθάνουμε σαν κάποια ιδανική κατάσταση, αλλά ούτε και τύχη να δουλεύουμε 4ωρα και 6ωρα για 300 και 500 ευρώ. Ανταγωνιστικά λοιπόν σε αναχρονισμούς αλλά και τα προσωπικά αδιέξοδα και την αυτομαστίγωσή μας, θέλουμε να προτείνουμε την αποσύνδεση της αξίας των ζωών μας από την αξία της παραγωγικότητάς μας.
Γι αυτό το λόγο είναι απαραίτητη η ανάπτυξη της αλληλεγγύης των ανέργων /επισφαλών ενάντια στην κοινωνική απομόνωση και την αποξένωση. Για την οργάνωση ενός πολύμορφου κινήματος ανέργων ως αναπόσπαστου τμήματος του κινήματος της εργατικής τάξης, τόσο στις γειτονιές όσο και στα εργατικά σωματεία (όπου αυτό είναι δυνατό), με σχέσεις ισοτιμίας στις διαδικασίες, χωρίς τη διαμεσολάβηση γραφειοκρατικών μηχανισμών και «φωτεινών» καθοδηγητών πάσης φύσεως. Ενάντια δηλαδή στον εργατοπατερικό συνδικαλισμό όπως αυτός και αν εκφράζεται και σε κάθε μορφή τυπικής ή άτυπης ιεραρχίας. Να οργανωθούμε από κοινού και ισότιμα, στηρίζοντας τους εργατικούς αγώνες και απαιτώντας σταθερή εργασία με αξιοπρεπείς συνθήκες και κοινωνικό μισθό που να καλύπτει τις ανάγκες μας.
Τα προβλήματα που έχουμε σαν άνεργοι-ες/επισφαλείς συνδέονται με τα προβλήματα των υπόλοιπων κοινωνικών ομάδων που πλήττονται και κοινή ρίζα αυτών των προβλημάτων είναι οι κυρίαρχες καπιταλιστικές κοινωνικές σχέσεις. Κοινωνικές σχέσεις που γεννούν αδικία και καταπίεση τόσο τώρα, όσο και πριν τη κρίση. Για αυτό ένα κίνημα ανέργων και οι εργατικοί αγώνες γενικότερα πρέπει να στοχεύουν στην ανατροπή των σχέσεων αυτών.
Η ανεργία και η επισφάλεια είναι η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά, το βασικό εργαλείο του καπιταλισμού για τη χειραγώγηση και τον έλεγχό μας. Είναι καιρός το εργαλείο αυτό να το χρησιμοποιήσουμε δημιουργικά και μαχητικά και μέσω των συλλογικών αγώνων μας ν’ απαντήσουμε έμπρακτα στην επίθεση που δεχόμαστε.
Ενάντια στις απολύσεις και την κρίση τους, καταλήψεις των χώρων εργασίας και επαναλειτουργία τους κάτω από τον έλεγχο και τη διαχείριση των εργαζομένων, με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες και όχι το κέρδος
Άνεργοι – Άνεργες από τις γειτονιές της Αθήνας
